Robert Joseph bepleit multi-vintage blends en terugkeer naar traditie

"De wereld van wijn zit vol met onbeantwoorde vragen. Waarom stoppen we wijn met een alcoholpercentage van 5% en 15%, en alles daartussenin, in dezelfde fles van 75 cl? Het is zeker niet omdat ‘het de ideale maat is voor twee personen.’ Waarom is Côte-Rôtie in de Rhônevallei vrijwel de enige wijnregio waar zwarte en witte druiven samen worden gefermenteerd (afgezien van de imitaties in Australië)?

En waarom betalen rijke wijnliefhebbers nonchalant een hogere prijs voor multi-vintage bubbels zoals Krug Grande Cuvée, Bollinger PN AYC18 en Laurent-Perrier Grand Siècle, terwijl ze bijna nooit overwegen om een ​​vergelijkbaar bedrag uit te geven aan een stille wijn zonder vintage?

Vintages, zo wordt gezegd, doen ertoe. Wijndrinkers, zo werd mij verteld toen ik een minder dan heerlijke cru classé Bordeaux uit 2013 proefde, willen ervaren hoe wijnmakers omgaan met het klimaatkarakter van het groeiseizoen dat achter elke fles schuilgaat. Echt waar? Willen restaurantgasten proeven hoe de chef het heeft gedaan met ondermaats rundvlees?

Zelfs als het waar zou zijn, is dit veronderstelde geloof in de bijna-heiligheid van vintage vaak een schijnvertoning. Afhankelijk van de lokale regels in het land of de regio waar het is geproduceerd, kan een glas rode wijn uit 2022 bijvoorbeeld gemakkelijk 15% en zelfs 25% wijn bevatten van een of meer andere oogsten - ongeveer één glas op de vier of zes.

Als wijncriticus die zelf wijnmaker is geworden, heb ik hier gemengde gevoelens over. Ik vind het fijn om de vrijheid te hebben om de consistente stijl en kwaliteit te creëren waarvan ik denk dat veel wijndrinkers die echt waarderen, maar ik betwijfel de schaamteloze oneerlijkheid. Als je jaargangen gaat blenden, zou het verplicht moeten zijn om dat te melden en idealiter de jaargangen te vermelden die je hebt gebruikt.

En waarom zou je, volgens dezelfde logica, stoppen bij 15%-25%? Waarom zou je niet multi-vintage blends omarmen, zoals Penfolds in Australië deed met zijn G3 die, als je een fles kon vinden, je meer dan £ 2.500 zou kosten? Of zoals Vega Sicilia in Spanje al lang doet met zijn Unico Reserva Especial? Of het Italiaanse Pasqua met zijn innovatieve 'Hey French' Veneto wit?

Deze wijnen worden allemaal behandeld als excentrieke buitenbeentjes, maar ze weerspiegelen een traditie die bekend is bij iedereen die de geschiedenis van Spaanse wijn kent. Topbodega's bottelden routinematig blends van hun beste en meest representatieve jaren als 'speciale reserves' naast hun single-vintage-aanbiedingen. Vega Sicilia, in Ribera del Duero, heeft de traditie in stand gehouden en verkoopt zijn multi-vintage-wijn tegen een premiumprijs, maar anderen doen het nu ook weer opleven, met name de geweldige Marcos Eguren met zijn Sierra Cantabria CVC Rioja.

Natuurlijk betekent de suggestie dat we het idee van multi-vintage stille wijnen moeten omarmen absoluut niet dat we de vintages moeten opgeven, net zomin als dat het geval is geweest voor Champagne. De twee zouden naast elkaar moeten bestaan, maar als we dat zouden doen, zouden producenten niet langer wijnen hoeven uit te brengen waar ze niet 100% tevreden mee zijn - iets wat gezegd zou kunnen worden van veel crus classés Bordeaux uit 2013. Dat was natuurlijk een spectaculair slechte vintage, maar de toename van de risico's van droogte, overstromingen, hagelbuien en branden die verband houden met klimaatverandering, zal waarschijnlijk leiden tot meer atypische oogsten met mogelijk enorm uiteenlopende oogstgroottes.

Ik produceer een innovatieve Georgische witte wijn genaamd K'AVSHIRI, die 11 druivensoorten, twee regio's - Imereti en Kakheti - en vier technieken - qvevri-amfora, schilcontact in roestvrij staal, vaten van het derde jaar en roestvrij staal samenbrengt. Mijn partner Vladimer Kublashvili en ik hadden al besloten om er een multi-vintage wijn van te maken, toen de ongekende vijfde in een reeks hagelbuien in 2023 de wijnstokken verwoestte waar we Kisi-druiven zouden gaan oogsten - een van de meest interessante variëteiten van Georgië. Gelukkig hadden we wat 2022 en 2021 Kisi om op te nemen in een blend die 10% van de druiven bevat die in 2017 zijn geoogst.

Net als elke andere wijnliefhebber hou ik van verticale proeverijen en de link met de geschiedenis die in één vintage is belichaamd. Maar ik geniet ook van de symfonische vrijheid die de beste multi-vintage wijnen ambitieuze wijnmakers bieden, waardoor ze het beste van zichzelf kunnen laten zien. En ik vind het leuk om onbeantwoorde vragen te beantwoorden."